Het begon zoals elke stapavond in Dublin: drie gasten, veel te veel Guinness en de stad als ons speelterrein. De sfeer was los, het gelach hard, en de plannen? Die gingen van “We nemen het rustig aan vanavond” naar “Waarom zouden we nu al stoppen?” binnen een paar pints. Tegen de tijd dat we de Temple Bar verlieten, waren we knetterzat. Niet tipsy, niet aangeschoten, maar écht knetterzat. Het soort dronkenschap waarbij de wereld draait, je vrienden de beste mensen ooit lijken, en je maag luidkeels begint te schreeuwen om eten.

En toen gebeurde het. Als een vuurtoren in een stormige nacht, zagen we het bord: Bunsen Burgers. We konden amper recht lopen, maar onze missie was glashelder. Het universum wilde dat we daar naar binnen gingen. De deur zwaaide open en daar stonden we, drie hongerige kerels, met het gevoel dat we op heilige grond waren gestapt.

We bestelden zonder echt te weten wat we deden. De menukaart was zo minimalistisch dat onze dronken hersenen het amper aankonden. Maar toen het eten kwam… mijn god. Het was alsof een engel van vettigheid en smaak ons direct in de hemel katapulteerde. Het broodje was perfect. Zacht, warm, met een burger die sappig genoeg was om door al het bier heen te snijden dat nog in ons systeem zat. De frietjes? Knapperig en zout, precies wat je nodig hebt als je denkt dat je nooit meer normaal zult functioneren.

We zaten daar, stil voor een moment, met alleen het geluid van drie hongerige mannen die hun Bunsen Burgers opslokten alsof het onze laatste maaltijd was. Geen woorden waren nodig. Dit was niet zomaar een burger; dit was een ervaring. Een herinnering. Het soort verhaal dat je jaren later nog aan je kinderen vertelt met een trotse glimlach.

Toen we weer naar buiten strompelden, vol en iets minder wankel, keken we elkaar aan. “Dit,” zei een van ons met een knikje richting het bord, “is wat heldenvoer smaakt.” En dat was het. Een magische nacht in Dublin, afgesloten met misschien wel het lekkerste broodje dat ooit onze dronken zielen heeft gered.

Bunsen Burgers, bedankt. Jullie hebben drie kerels een avond bezorgd die ze nooit zullen vergeten… al is het maar omdat jullie die kater een beetje draaglijker maakten.